Δεκέμβριος 1998: Ο Ενεργός Πολίτης υποστηρίζει τις κινήσεις κατά της νέας (από Μάρτιο 1999) τιμολογιακής πολιτικής του ΟΤΕ (Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος). Διαβάστε στο Yahoo, στο Περίπτερο, στην εφημερίδα Τα Νέα, στους ISP Compulink, FORTHnet, Hellas On Line, HellasNet και ενεργήστε ανάλογα.
Η OTEnet άνοιξε στις 15 Ιανουαρίου 1997 με δύο, κατ' αρχήν, ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα: ένα εντυπωσιακό, για τα ελληνικά δεδομένα, δικτυακό κορμό 2Mbps και τον ενιαίο αριθμό κλήσης από όλη την Ελλάδα, το περίφημο +30 (965) 5 555.
Κι άλλοι φορείς Internet θα ήθελαν να διέθεταν τέτοιες γραμμές στον δικτυακό κορμό τους και με εξαίρεση το FORTHnet (που τον έχτιζε με υπομονή και συνέπεια για αρκετά χρόνια) μόνο η OTEnet βρέθηκε να έχει την απαραίτητη υποδομή του ΟΤΕ στην διάθεσή της (σύμπτωση;).
Επίσης, κι άλλοι φορείς Internet θα ήθελαν, ίσως, να διέθεταν τον ενιαίο αριθμό κλήσης. Σε συνέντευξη, μάλιστα, που δόθηκε στα πλαίσια της έκθεσης Music & Media (Οκτώβριος 1996) διευκρινίστηκε ότι ο ενιαίος αριθμός κλήσης είναι υπηρεσία του ΟΤΕ και όχι προνόμιο της OTEnet, όπως άλλωστε είναι και το ορθό.
Όμως, το πρόθεμα 965 έχει μεγαλύτερο περιεχόμενο από το κατ' αρχήν αναμενόμενο:
Υπάρχει όμως κάποιος με σαφέστατο κέρδος: ο ΟΤΕ.
Δίνει την δυνατότητα για ενιαία χρέωση στις υπεραστικές συνδέσεις. Η χρέωση αυτή καθορίστηκε στις "63δρχ. το λεπτό περίπου" (σύμφωνα με το σχετικό FAQ του OTEnet του Ιανουαρίου 1997). Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στην δεύτερη φθηνότερη κλίμακα κόστους των υπεραστικών κλήσεων του ΟΤΕ, που κυμαίνεται από 37,7-150,8δρχ/λεπτό. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι όλα αυτά είναι λογικά και δίκαια. Και θα ήταν, αν αυτή η υπηρεσία βρισκόταν σε κάποιον από τους καταλόγους όπου παρουσιάζονται τα προϊόντα του ΟΤΕ, κοστολογημένη και διαθέσιμη σε κάθε ενδιαφερόμενο. Αν κανείς είδε ποτέ τέτοιο κατάλογο με αυτήν την υπηρεσία τον παρακαλώ θερμά να με διορθώσει.Φτάνουμε στον Σεπτέμβριο 1997 και η OTEnet καταργεί την ενιαία χρέωση των υπεραστικών κλήσεων και την μετατρέπει σε ζωνική, σύμφωνα με τα νέα (τότε) τιμολόγια της υπεραστικής τηλεφωνίας του ΟΤΕ. Επίσης, αλλάζει την χρέωση για τις ώρες μη αιχμής (23:00-8:00) σε 1 μονάδα χρέωσης / 10 λεπτά! Το αντίστοιχο κόστος της ψηφιακής αστικής τηλεφωνίας, με βάση την οποία χρεώνονται και όλοι οι χρήστες Internet, είναι 1 μονάδα / 8 λεπτά. Τίνος υπηρεσία είναι αυτή τελικά, του ΟΤΕ ή της OTEnet; Μπορώ να την έχω κι εγώ και πόσο κοστίζει; Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά στις έντυπες και ηλεκτρονικές λίστες υπηρεσιών του ΟΤΕ;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Όταν τέθηκε σε υπάλληλο του ΟΤΕ στο περίπτερό του στην έκθεση Music Vision & Media του Οκτωβρίου 1997, απάντησε ότι αυτό ήταν υπηρεσία της ΟΤΕnet και η παρεχόμενη από τον ΟΤΕ υπηρεσία ενιαίου αριθμού για όλη την Ελλάδα είναι αυτή των τετραψήφιων αριθμών! Σημειώστε ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται από τους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών όλου του κόσμου. Τότε γιατί όχι κι εδώ;
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η υπηρεσία δεν θα διατεθεί (τελικά) σε κάθε ενδιαφερόμενο... Για τον ΟΤΕ όμως αυτό σημαίνει επιπλέον κέρδη, την ώρα που για κάθε ανταγωνιστή της OTEnet αυτό σημαίνει επιπλέον έξοδα, από το κόστος χρήσης της υπηρεσίας αυτής. Κόστος που δεν υφίσταται για το ζευγάρι ΟΤΕ - OTEnet, αφού τα χρήματα που βγαίνουν από το ταμείο του δεύτερου καταλήγουν στο ταμείο του πρώτου.
Χρειάζονται κι άλλα για να φανεί ότι ο OTEnet κάνει χρήση της ειδικής σχέσης που έχει με τον OTE για να γίνει ανταγωνιστικός σε πεδία που οι ανταγωνιστές του δεν έχουν πρόσβαση;
Τα στοιχεία κόστους που αναφέρονται είναι παρμένα από τον τηλεφωνικό κατάλογο του ΟΤΕ, το 134 και τις σελίδες χρέωσης του ΟΤΕnet στο Interet. Σημειώστε: του OTEnet, όχι του ΟΤΕ!
Κι άλλα δείγματα συνέπειας:
Ο ΟΤΕ είναι ένας πολύ μεγάλος και κερδοφόρος οργανισμός. Περάσαμε μια περίοδο διαφήμισης αυτού του ισχυρισμού όταν επρόκειτο να μεταβιβαστεί μέρος του στον ιδιωτικό τομέα. Αργότερα ξανά όταν μετοχές του εισήχθησαν στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και πρόσφατα κατά την δεύτερη έκδοση μετοχών του στο ΧΑΑ.
Η σημαντικότητα της αξίας της μετοχής του ΟΤΕ είναι γνωστή στους αρμοδίους. Περιορίζομαι να παρατηρήσω ότι η πολυδιαφημισμένη αύξηση κατά 60% συνέβη σε περίοδο που άλλες υγιείς μετοχές υπερδιπλασίασαν την αξία τους.
Όμως ο ΟΤΕ είναι μονοπώλιο, άρα κρατάει και μαχαίρι και πεπόνι. Και πετυχαίνει κερδοφορία υπερχρεώνοντας τα υπεραστικά και διεθνή τηλεφωνήματα (είναι φθηνότερο να μιλήσεις με Αυστραλία μέσω Αγγλίας παρά απευθείας). Πετυχαίνει κερδοφορία χρονοχρεώνοντας τα αστικά τηλεφωνήματα κάποιων "προνομιούχων" συνδρομητών του οι οποίοι δεν έχουν επιλογή για το είδος του τηλεφωνικού κέντρου στο οποίο θα συνδεθούν.
Από 1ης Ιανουαρίου 1998, ακολουθώντας μια πολιτική που άρχισε μέσα στο 1997, το κόστος των υπεραστικών και διεθνών τηλεφωνημάτων μειώθηκε αισθητά, αφήνοντας τα αστικά, χρονοχρεούμενα και μη, να παίρνουν το βάρος των αυξήσεων.
Μιλώντας για χρεώσεις, το επιχείρημα που άκουσα στην διάρκεια της Amtech για την χρέωση της πάμφθηνης έκδοσης σε CD-ROM των τηλεφωνικών καταλόγων ήταν ότι δεν υπάρχει επαρκής βάση στην οποία να βασιστεί η δωρεάν παροχή του σε βάρος των πανάκριβων, τυπωμένων καταλόγων.
Ακούστηκε προ ετών το επιχείρημα ότι τα ψηφιακά κέντρα παρέχουν ευκολίες που τα αναλογικά δεν παρέχουν. Αληθές, αλλά οι υπηρεσίες αυτές χρεώνονται χωριστά και δεν παρέχονται έναντι της χρονοχρέωσης (μερικές δίνονται πλέον -1998- δωρεάν, αλλά και αυτές με μειωμένη λειτουργικότητα, όπως η αναμονή κλήσης, που δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί για την διάρκεια της τρέχουσας κλήσης μόνο, όπως παντού στον κόσμο)... Κάποια δικαστική διαδικασία που κινήθηκε το 1996 από το ΙΝΚΑ (73.154 καταναλωτές) εναντίον του ΟΤΕ και δικάστηκε προ καιρού απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους, χωρίς να εξεταστεί επί της ουσίας. Ο καθένας, όμως, μπορεί να παρατηρήσει ότι ο ΟΤΕ θα μπορούσε να είναι δικαιότερος στο θέμα του ποιος πληρώνει πόσα, αντί να εισπράττει τεράστια ποσά από τις ψηφιακές αστικές συνδέσεις μόνο.
Αν, πχ. η μέση διάρκεια αστικού τηλεφωνήματος είναι 10', ας χρεώνεται το μη χρονοχρεούμενο αστικό τηλεφώνημα με την κόστος που θα είχε για μία χρονοχρεούμενη γραμμή (με μεγέθη Ιουνίου 1997) αξία 3,33 αστικών μονάδων (15δρχ.) τις ώρες αιχμής και 1,25 (5,7δρχ.) τις ώρες μη αιχμής. Έτσι ή με ανάλογο τρόπο θα μπορούσε να αποκατασταθεί η ισότητα ανάμεσα στους ψηφιακούς και αναλογικούς συνδρομητές.
Θα περίμενε όμως κανείς μια τέτοια ρύθμιση να προκαλέσει πτώση της αξίας της μονάδας και του κόστους των υπεραστικών και διεθνών συνδιαλέξεων, αντί για αύξηση της κερδοφορίας του ΟΤΕ, όπως συνέβη με την εφαρμογή χρονοχρέωσης στις ψηφιακές συνδέσεις...
Κάτι που έγινε τελικά το Φθινόπωρο του 1997, όταν ο ΟΤΕ μείωσε αισθητά το κόστος των υπεραστικών τηλεφωνημάτων μακρύτερων των 45Km. Παρένθεση: Η μείωση ήταν αρκετή ώστε το τιμολόγιο του ΟΤΕ να γίνει φθηνότερο από τα αντίστοιχα των φορέων της κινητής τηλεφωνίας Panafon & Telestet, οι οποίοι έπαιρναν μερίδιο της πίτας των υπεραστικών!
Και ενώ ο οργανισμός έδειχνε να πορεύεται προς τη σωστή κατεύθυνση, ήρθαν οι αυξήσεις από 1ης Ιανουαρίου 1998: Η χρεωστική μονάδα των 11,5δρχ. πήγε στις 13δρχ. (χωρίς ΦΠΑ), δηλαδή αυξήθηκε κατά 13% την ώρα που ο πληθωρισμός εκτιμάται στο 5,5%! Ανάλογη αύξηση (13,5%) έγινε και στο πάγιο.
Αντίθετα, στο πολύπαθο ISDN ελαττώθηκε το πάγιο από 10.000 δρχ. σε 8.000 δρχ το μήνα (χωρίς ΦΠΑ), ενώ αυξήθηκε η αξία απόκτησής του από 50.000 δρχ σε 60.000 δρχ. το μήνα (χωρίς ΦΠΑ). Ο ΟΤΕ φροντίζει να κρατήσει τους ήδη πελάτες του με μια γενναία μείωση στο πάγιο, αλλά καθυστερεί τρίμηνα ολόκληρα στην εγκατάσταση των νέων κέντρων ISDN που έχει εξαγγείλει, την ώρα που οι εξελίξεις τρέχουν και δεν περιμένουν...
Διαβάστε την πλήρη λίστα της κριτικής κατά του ΟΤΕ και της OTEnet.
επισκέψεις από τις 20 Μαρτίου 1998
Τελευταία ενημέρωση: 19 Ιουλίου 1998